Berlijn-Tiergarten

Strasse des 17. Juni is een hoofdader, een feestmijl en een toeristische attractie in één. Het strekt zich uit van de Brandenburger Tor via Berlin-Tiergarten tot aan de Ernst-Reuter-Platz. Het verbindt het voormalige Oost-Berlijn met het voormalige West-Berlijn. In totaal heeft het een lengte van 3,5 kilometer en een breedte tot 85 meter. De geschiedenis van de straat gaat terug tot de 17e eeuw. Destijds liet keurvorst Friedrich III het opmaken. De huidige naam van de straat is gebaseerd op de recente Duitse geschiedenis. Het herdenkt een volksopstand in de DDR. Rond 17 juni 1953 braken er stakingen uit in Oost-Berlijn en in de DDR. Met de hulp van het Sovjet-bezettingsleger werden de protesten met geweld neergeslagen. 34 mensen verloren hun leven met hen.

Het Aquarium Berlin ligt naast de dierentuin en dus in de wijk Berlin-Tiergarten. De geschiedenis gaat terug tot 1913. In die tijd groeide het snel uit tot een van 's werelds grootste aquaria. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het bijna volledig verwoest. Pas na een uitgebreide verbouwing, renovatie en uitbreiding is het weer volledig functioneel. Tegenwoordig is het de thuisbasis van zoetwater- en zeedieren, evenals reptielen, amfibieën en insecten. Door de dichte ruimtelijke ligging kunnen bezoekers losse tickets kopen of kiezen voor een combiticket, inclusief een bezoek aan de dierentuin. Beide gebouwen staan onder monumentenzorg en worden beheerd als een non-profit en beursgenoteerde naamloze vennootschap.

De Berliner Philharmonie met zijn gouden bekleding is een concertzaal in Berlin-Tiergarten. Het is een van de belangrijkste concertzalen in de hoofdstad en is ook de thuisbasis van de Berliner Philharmoniker. De eerste steen voor het gebouw van Hans Scharoun werd in september 1960 gelegd. Het is daarmee het eerste gebouw van het cultuurforum dat in de naoorlogse periode is gepland. Ongeveer drie jaar later vond de openingsceremonie van het opgerichte gebouw plaats. Het openingsconcert vond plaats onder leiding van de Oostenrijkse dirigent Herbert von Karajan. Sindsdien speelt de Berliner Philharmoniker, opgericht in 1882 en een van de belangrijkste orkesten ter wereld, in het concertgebouw.

De bondskanselarij in Berlijn-Tiergarten is de zetel van de gelijknamige federale autoriteit. Het heeft een vloeroppervlak van ongeveer 19.000 m² en is tot 36 m hoog. Dit gebouw in postmoderne stijl is tussen 1997 en 2001 gebouwd naar een ontwerp van Charlotte Frank en Axel Schultes. Het maakt deel uit van een montage in de Spreebogen aan de Willy-Brandt-Strasse 1. Vooral de open, transparante constructie en het imposante formaat vallen op. Het gebouw is acht keer groter dan het Witte Huis en het grootste regeringshoofdkwartier ter wereld. Het heeft een centraal gebouw met in totaal negen verdiepingen en een directiegebouw. Ook op het gebouw zijn langwerpige vleugels. Het herkenningspunt van het gebouw is de 18 m hoge halve cirkel, die het bovenste deel van de gevel vormt.

Het Alfabetmuseum bevindt zich in Berlijn-Tiergarten, vlakbij het treinstation van Bellevue. Dit is een museumproject dat in het leven is geroepen om spannende typografische objecten uit de openbare ruimte op te slaan en te exposeren. De oprichting dateert van 2005. Het museum herbergt meer dan 350 brieven en belettering. Sommigen van hen bereiken een opmerkelijke hoogte van 2,5 m en wegen 100 kg. Gedetailleerde informatie wordt verstrekt voor elk van de exposities om meer te weten te komen over de interessante geschiedenis van het object. De meest opvallende stukken zijn het logo van het warenhuis "Hertie" en de belettering "Zieerfische" van een voormalige dieren- en aquariumwinkel. De laatste tentoonstelling dateert uit 1957 en was tot 2009 een integraal onderdeel van het straatbeeld van de Frankfurter Tor.

Het Restaurant Café am Neuen See bevindt zich in Berlin-Tiergarten in de Großer Tiergarten. Het nestelt zich tegen het wateroppervlak waar boottochten mogelijk zijn. Het landhuis wordt omlijst door hoge bomen. Buiten het café nodigt een biertuin uit tot verpozen in de zomer. De rest van het jaar is het weelderig ontworpen interieur van het restaurant een plek om rustig te genieten van internationale gerechten. Opvallend is dat het café een lange geschiedenis heeft. Het werd opgericht in 1896 zodat Berlijners en bezoekers er iets konden drinken en eten. Net als nu zorgen houtkachels op koele dagen voor behaaglijke warmte in het interieur.

Het centraal station van Berlijn in Berlin-Tiergarten is het belangrijkste passagierstreinstation in de hoofdstad. Tegelijkertijd is het het grootste torenstation van Europa. Dagelijks passeren er zo'n 300.000 reizigers en bezoekers. Qua ligging in het netwerk is het een oversteekstation met in totaal 14 perronsporen voor langeafstands- en plaatselijk personenverkeer. Het station, inclusief de bijbehorende gebouwen, werd gebouwd tussen 1995 en 2006. Het ontwerp was van Meinhard v. Gerkan (gmp), een van de beroemdste architecten in Duitsland en in de wereld. Een jaar na de opening ontving het station de onderscheiding "Bahnhof des Jahres" van de vereniging "Allianz pro Schiene". De Brunel Awards werden uitgereikt voor het ontwerp van het gebouw.

Berlijn-Tiergarten is de thuisbasis van de oudste nog bestaande dierentuin van Duitsland, de Berlin Zoological Garden. Het werd geopend in 1844 en heeft een oppervlakte van 33 hectare en er leven ongeveer 20.200 dieren van ongeveer 1.400 diersoorten op dit gebied. Dit zijn onder andere soorten die al met uitsterven worden bedreigd. De dierentuin van Berlijn is samen met zijn aquarium een van de meest bezochte bezienswaardigheden in de hoofdstad. Jaarlijks kopen meer dan drie miljoen mensen kaartjes voor de dierentuin. Naast de attracties wordt dit begunstigd door de centrale ligging in de metropool. Het gelijknamige treinstation en de Gedächtniskirche bevinden zich direct op het terrein van de dierentuin.

In de wijk Berlin-Tiergarten voorbij Altonaer Straße ligt de Engelse Tuin in de grote Tiergarten. De sierlijke tuinen zijn een geschenk van de Britse bezetter en ontworpen door Willy Alverdes. De Duitse tuinarchitect heeft vakkundig gebruik gemaakt van de bestaande topografie van het pand. Dit is vooral duidelijk in een twee meter diepe depressie die een vijver met twee eilanden werd. Tegenwoordig is het theehuis het hart van de circa 40.000 m² grote tuin. Andere kenmerken van de tuin zijn de wilde bloemen, gazons, struiken, bomen en vaste planten. Sommige zijn zorgvuldig aangelegd, andere vormen een natuurlijke tuin. Op verzoek van de Britse bezetter is bij de aanleg van de tuin een rotstuin aangelegd, waarop een rododendronbeplanting gedijt.

Het Duitse verzetsherdenkingscentrum is zowel een educatieve faciliteit als een gedenkteken. Het herdenkt het gehele verzet in Duitsland tegen het nationaal-socialisme. Het educatieve centrum en het monument bevinden zich aan de Stauffenbergstraße in Berlijn in het Bendlerblock in Berlijn-Tiergarten. Naast het monument heeft het Bondsministerie van Defensie sinds 1993 nog een kantoor. De oprichting van het monument dateert uit 1952. Als onderdeel van verschillende initiatieven is het gebied continu uitgebreid, opnieuw ingericht en uitgebreid. Bijzonder in het oog springend is het monument uit 1953, gemaakt door de beeldhouwer Richard Scheibe. Het stelt een bronzen figuur voor van een naakte jonge man met zijn handen vastgebonden.

Großer Tiergarten in Berlijn-Tiergarten is ongeveer 210 hectare groot, het grootste landschapspark in de stad en tegelijkertijd het oudste openbare park. De geschiedenis gaat terug tot de eerste helft van de 16e eeuw, toen een dierentuin voor de jacht werd opgericht. De groene ruimte van vandaag is te danken aan Frederik de Grote, die een hekel had aan jagen. Daarom gaf hij in 1742 een architect de opdracht om dit gebied om te vormen tot een openbare lusthof. Hij liet het park in de decoratieve barokstijl inrichten, waardoor het al snel een trekpleister voor de bevolking werd. Toen, net als nu, worden mensen daarheen getrokken om te herstellen van de stedelijke drukte in de groene longen van Berlijn.

Hansaplatz bestaat al sinds de 19e eeuw in Berlijn-Tiergarten. Het is het centrum van de Hansaviertel, waar de volgende straten elkaar kruisen: Lessingstraße, Klopstockstraße en Altonaer Straße. Het plein kreeg bekendheid in de vooroorlogse periode, toen er een neurologische kliniek was gevestigd. Toen in de jaren vijftig was er een herontwerp. Er ontstond een modelnederzetting, die in de stijl van het klassieke modernisme is gehouden. De eigenheid van de lokale ontwikkeling, inclusief de tuinen, komt ook tot uiting in de monumentenbescherming waaronder de wijk in 1995 is geplaatst. Renovatie- en renovatiemaatregelen op basis van het origineel vinden plaats sinds 2006.

Met het Hansaviertel is er een buitengewone wijk in Berlijn-Tiergarten. Het is het resultaat van een stedenbouwkundige wedstrijd die dateert uit de jaren vijftig. Het ontwerp in die tijd vormde een contrast met de gebruikelijke gesloten blokontwikkeling. In de naoorlogse periode was er vraag naar ontspannen structuren en soepele overgangen. 53 architecten van over de hele wereld mochten 45 objecten maken. Hiervan zijn er uiteindelijk 35 gerealiseerd. Het ensemble is tot op de dag van vandaag een schoolvoorbeeld van moderne stedenbouw en architectuur in de jaren na de oorlog. De gebouwen in de wijk hebben een gemengd gebruik. Rond het centrum van Hansaplatz bevinden zich winkels, een bioscoop of theater, een kleuterschool en een bibliotheek. Er is zelfs een kerk. Ook sociale woningbouw heeft hier ruimte gevonden.

In Berlijn-Tiergarten werd van 1956 tot 1957 een gebouw gebouwd in de stijl van het modernisme, dat nu het Huis van Wereldculturen huisvest, opgericht in 1989. Het dient als expositieruimte voor hedendaagse kunst uit alle delen van de wereld. Tegelijkertijd wordt de faciliteit gebruikt als forum voor actuele ontwikkelingen. Er wordt speciale aandacht besteed aan niet-Europese samenlevingen en culturen. De kunstvormen die worden vertegenwoordigd zijn voornamelijk theater, dans, film, tentoonstellingen, literatuur en performance. De grenzen zijn vaak vervaagd, waardoor er een uitzonderlijke prikkel ontstaat. Terwijl deze evenementen voornamelijk volwassenen trekken, is er elk jaar ook een programma specifiek voor adolescenten. In februari, ten tijde van de Berlinale, vindt de kinderfilmreeks plaats, die talloze jonge filmfans naar de grote zaal trekt.

Bellevue Palace, een klassiek complex met drie vleugels, troont in Berlin-Tiergarten. Het werd gebouwd door Michael Philipp Boumann van 1785 tot 1786 en is sindsdien verschillende keren herbouwd. De faciliteit werd tijdens de Tweede Wereldoorlog zo zwaar beschadigd door bommen dat ze in de jaren vijftig in overeenstemming met het origineel werd herbouwd. De voormalige zomerresidentie van de Pruisische prins August Ferdinand is sinds 1994 de eerste officiële residentie van de bondspresident. De naam Bellevue is niet gebaseerd op de pittoreske architectuur van het gebouw, maar op het uitzicht op het omliggende parklandschap. Zandstenen figuren die viskwekerijen, jacht en landbouw vertegenwoordigen, zijn te vinden op de portaalgevel van het kasteel. Ze moeten herinneren aan de ooit landelijke omgeving van het prachtige gebouw.

In een Wilhelminisch straatdepot in Berlijn-Tiergarten is Classic Remise een bezienswaardigheid voor autoliefhebbers en liefhebbers van industriële architectuur. In de rijkelijk gerestaureerde kamers zijn oldtimers en verzamelaarsauto's te bewonderen. Daarnaast zijn er originele, veelzijdige winkels waar onder andere modelauto's, klassieke kleding, reserveonderdelen en nog veel meer verkrijgbaar zijn. Het gemengde gebruik van de zalen omvat ook luxe gastronomie- en evenementenruimtes. De opening van dit project dateert uit 2003. Het pand dateert uit 1899. In de jaren twintig van de vorige eeuw vonden er ingrijpende renovaties plaats. Het gebouw stond lange tijd leeg totdat het uitgebreid werd gerestaureerd voor de huidige operatie.

Een deel van het elf kilometer lange Landwehrkanaal loopt door de wijk Berlin-Tiergarten. Deze federale waterweg begint bij de Spree in Berlijn-Kreuzberg en eindigt bij de Spree in Berlijn-Charlottenburg. Het water met zijn groene oevers loopt als een groen lint door de binnenstad. Het maakt sinds de 19e eeuw deel uit van het stadsbeeld van de huidige metropool en werd tussen 2009 en 2014 gerenoveerd en uitgebreid. In veel delen van het kanaal zijn promenades en brede lanen die zowel bewoners als vakantiegangers aantrekken. Ze zijn geschikt om te ontspannen, joggen en wandelen. In de directe omgeving van enkele van de waterkantzones hebben zich cafés, bars en restaurants gevestigd, die uitnodigen tot verpozen.

In de Großer Tiergarten in de wijk Berlin-Tiergarten zijn zowel lokale bewoners als bezoekers gefascineerd door het Luiseninsel. Het is een kunstmatig eiland en artistiek ontworpen faciliteit in een waterpartij van het park. Het centrale element van het complex is een monument voor koningin Luise, dat in 1880 werd ingehuldigd. Gedurende de vele decennia is er schade ontstaan aan het monument en de siertuin. Pas in 1987, in de loop van het 750-jarig bestaan van Berlijn, werd de hele tuin volgens de oorspronkelijke plannen hersteld. Zelfs de beschermende en decoratieve roosters van de vroegere ontwerpen werden gereconstrueerd. Het monument voor koningin Luise werd in 2013 gerestaureerd en troont sindsdien op het eiland.

Achter de Moabit Werder Areal ligt een bebouwde kom in Berlin-Tiergarten. Het strekt zich uit langs de noordelijke oever van de Spree. De geschiedenis van de site is lang en goed gedocumenteerd. Het is sinds de 13e eeuw eigendom van de metropool. In het midden van de 17e eeuw breidde keurvorst Friedrich Wilhelm I daar zijn jachtgebied uit. In de volgende eeuwen waren er tal van bekeringen. Ooit groeiden er zelfs asperges. Tegenwoordig wordt het gebied gekenmerkt door de woongebouwen voor leden van de Bondsdag en medewerkers van de Berlijnse federale regering. Andere belangrijke gebouwen zijn de nieuwbouw voor het Ministerie van Binnenlandse Zaken - gebouwd tussen 2010 en 2014 - een politie- en brandweerkazerne en een school. Daarnaast wordt het gebied versterkt door restaurants en parken.

De 78 m lange Moltkebrücke loopt over de Spree in Berlijn-Tiergarten. Het kan zowel door voetgangers als door bestuurders worden gebruikt. De dragende staalconstructie op stalen pilaren is bekleed met rode zandsteen. Het gebied van de Bondskanselarij breidt zich direct uit aan het zuidwestelijke uiteinde van de brug. De brug is ontworpen door Helmuth von Moltke, die in de tweede helft van de 19e eeuw chef van de Pruisische generale staf was. Het werd gebouwd tussen 1886 en 1891 onder leiding van de architect Otto Stahn. Na de Tweede Wereldoorlog waren uitgebreide herstelmaatregelen noodzakelijk. De brug is nu een monumentaal pand.

Het Museum voor Hedendaagse Kunst is gehuisvest in een voormalig treinstation in Berlijn-Tiergarten en heeft een uitgebreide collectie hedendaagse kunst van over de hele wereld. Zo krijgen bezoekers van het museum een indruk van de kunststromingen van de jaren zestig tot nu. Naast fotografie, objectkunst en mediakunst is ook schilderkunst vertegenwoordigd. De exposities van bekende kunstenaars zijn verspreid over een oppervlakte van 13.000 m². Bijzonder de moeite waard zijn de Kleihueshalle met het wereldberoemde Mao-portret van Andy Warhol en de zwart-witfotoseries van Bernd en Hilla Becher. Een publiekstrekker is de beeldengroep “Het einde van de 20e eeuw” van Joseph Beuys. Niet alleen kinderen zijn gefascineerd door Anselm Kiefers werk “Mohn und Gedächtnis”. Dit is een straalvliegtuig samengesteld uit lood.

Aan het einde van de 17e eeuw keurvorst Friedrich III. een voormalig jachtgebied omtoveren tot een pretpark: de grote dierentuin van 210 hectare. De parkattractie Neuer See maakt deel uit van het Engelse landschapspark met zijn hoge bomen, waterlopen en grasvelden. Het ligt in het zuidwesten van het park en is sinds zijn ontstaan een trekpleister voor wandelaars en mensen die op zoek zijn naar ontspanning. Het is gemakkelijk te bereiken met het openbaar vervoer, aangezien het S-Bahnstation Berlin-Tiergarten vlakbij is. Naast picknicks in groene gebieden en een bezoek aan de plaatselijke biertuin, komen Berlijners en bezoekers er om het meer in de Tiergarten in een roeiboot te verkennen. Hotels en pensions vindt u in de directe omgeving.

De nieuwe National Gallery op het Kulturforum in Berlijn-Tiergarten is een museum voor moderne kunst. De exposities zijn gehuisvest in een gebouw ontworpen door Ludwig Mies von der Rohe en is een voorbeeld van klassiek modernisme. Het gebouw is in 1968 geopend. Vanaf 2015 vinden er ingrijpende renovatiewerkzaamheden aan het gebouw plaats, die vijf jaar in beslag zullen nemen. Het museum heeft verschillende collecties met een focus op het kubisme, surrealisme, expressionisme en Bauhaus. Er zijn kunstwerken van Gris, Picasso, Leger en Laurens die de ontwikkeling van de kubistische kunst illustreren. Andere opmerkelijke kunstwerken zijn werken van kunstenaars als Kirchner, Klee, Feininger, Dix en Kokoschka.

Het openluchtmuseum met gaslantaarns in Berlijn-Tiergarten, niet ver van het gelijknamige S-Bahn-station, is een permanente tentoonstelling van historische gaslantaarns. Dit openluchtmuseum werd in 1978 opgericht. De reden hiervoor was om de gaslantaarns niet in de vergetelheid te laten raken. Aanvankelijk konden bezoekers slechts 31 lantaarns bewonderen. Tegenwoordig zijn er 90 oude lantaarns, die allemaal worden verzorgd door medewerkers van het Duitse Museum voor Technologie. Voor meer informatie over de lantaarns zijn de overzichtsborden in behandeling. Ze geven onder andere aan waar de lantaarns vandaan komen. De collectie omvat gaslantaarns uit heel Europa. Het oudste model komt uit Berlijn en dateert uit 1826.

Een van de belangrijkste bezienswaardigheden in de Duitse hoofdstad is de Siegessäule op de Großer Stern in Berlijn-Tiergarten. Het is 67 m hoog en heeft een uitkijkplatform dat kan worden bereikt na 285 treden. Vanaf daar kun je de Tiergarten zien, het grootste park van Berlijn. De zuil is gemaakt tussen 1864 en 1873. Heinrich Strack ontwierp het monument ter herdenking van de overwinningen van Pruisen op Oostenrijk, Denemarken en Frankrijk. De zuil met zijn 8,32 meter hoge gevleugelde godin van de overwinning stond ooit op de Königsplatz. Kort voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd het verplaatst naar de huidige locatie.

De Reichstag in Berlijn-Tiergarten is sinds 1999 de zetel van de Duitse Bondsdag. Het imposante gebouw in neorenaissancestijl op de linkeroever van de Spree is doordrenkt van geschiedenis. Het werd gebouwd tussen 1884 en 1894 naar een ontwerp van Paul Wallot. In die tijd huisvestte het gebouw de Reichstag van het Duitse Rijk en de Reichstag van de Weimarrepubliek. Een brand in de Reichstag in 1933 en verwoesting door de Tweede Wereldoorlog zorgden ervoor dat het gebouw ernstige schade opliep. Het werd herbouwd in de jaren 1960 met uitgebreide modernisering. Het pand werd vervolgens gebruikt voor speciale evenementen en tentoonstellingen. Als zetel van de Bondsdag gaan regelmatig foto's van het prachtige gebouw met zijn toegankelijke glazen koepel boven de plenaire zaal de wereld rond.

In Berlijn-Tiergarten strekt het Plein van de Republiek zich uit voor de Reichstag in de regeringswijk. Vrijwel de gehele oppervlakte van 397.000 m² is groen. Het plein bestaat al sinds het eerste derde deel van de 18e eeuw. Sindsdien is hij verschillende keren van naam veranderd. Oorspronkelijk heette het Königsplatz. Met de afschaffing van de monarchie in 1926 kreeg het voor het eerst zijn huidige naam. Maar pas zeven jaar later, toen de nationaal-socialisten aan de macht kwamen, werd het omgedoopt tot Königsplatz. Het heeft zijn huidige naam sinds 1948. De plaats wordt vaak bezocht door mensen die op zoek zijn naar ontspanning. U bevindt zich niet alleen in een gebied met een rijke geschiedenis, maar wordt ook omringd door andere symbolen van de Duitse geschiedenis en het heden. Deze omvatten de flankerende overheidsgebouwen, waarvan sommige delen kunnen worden bezocht.

Potsdamer Platz is een pleinachtig verkeersknooppunt in de stadsdelen Berlin-Tiergarten en Berlin-Mitte. De naam van het plein is gebaseerd op zijn lange geschiedenis. Daar werd in 1734 de "Potsdamer Thor" gebouwd. Tegenwoordig schittert het plein in futuristische architectuur, aangezien de hele wijk in de jaren negentig opnieuw is ontworpen door uitstekende architecten. Er zijn zowel hoogbouw als kleinere gebouwen. Ze herbergen een grote winkelgalerij, restaurants en bioscopen. Renzo Piano en Christoph Kohlbecker maakten het masterplan voor de wijk. Nog eens vijf teams van architecten hielpen mee met de uitwerking en de architectonische ontwerpen. Hierdoor ontstond een spanning tussen homogeniteit en structurele diversiteit.

Het Schultheiss-kwartier werd in 2018 geopend op het voormalige terrein van de Schultheiss-brouwerij in Berlijn-Tiergarten. Als onderdeel van het project werden de geklasseerde delen van het oude brouwerijgebouw grondig gerenoveerd. Nieuwe gebouwen vullen het gebouw aan om meer bruikbare ruimte beschikbaar te hebben. De bouwwerkzaamheden duurden van najaar 2015 tot zomer 2018. Vandaag heeft de wijk meer dan 30.000 m² winkelruimte voor ongeveer 100 winkels. De kantoorruimte bedraagt circa 15.000 m². Dit gebruik wordt aangevuld met een hotel met een oppervlakte van 8.500 m² en 250 kamers. Het winkelcentrum daar met zijn mix van techniek en mode moet de wijk versterken.

Op de Potsdamer Platz in Berlijn-Tiergarten staat een futuristisch gebouwensemble met het Sony Center. De naam is gebaseerd op de geschiedenis van het gebouwencomplex. In een van de zeven gebouwen was ooit het Europese hoofdkantoor van Sony gevestigd. Tegenwoordig heeft ze daar een Duitse vestiging. De architect van het gebouwensemble is de architect Helmut Jahn, de directeur van het Chicago-bureau Murphy/Jahn. De bouwfase was tussen 1995 en 1998. In juni 2000 vond de opening van het gehele complex plaats. Het gebouwenensemble heeft een totale vloeroppervlakte van circa 132.500 m². Hiervan is circa 68.000 m² kantoorruimte. Woonoppervlak is circa 26.500 m². Het filmhuis heeft een oppervlakte van ongeveer 17.500 m². Het uitgaanscentrum is 17.000 m². Gastronomie en retail aandeel circa 8.100 m².

Het Sovjet Oorlogsmonument bevindt zich aan de Straße des 17. Juni in Berlijn-Tiergarten. Het is een van de vier Sovjet-Unie gedenktekens die zowel een gedenkteken als een militaire begraafplaats zijn. De andere drie bevinden zich in Treptower Park, Bucher Schlosspark en Schönholzer Heide. Het monument in de Tiergarten is gebouwd in 1945 direct na de Tweede Wereldoorlog. Het eert de soldaten van het Rode Leger die tijdens de oorlog zijn omgekomen. De structuur van het monument is zeer opvallend. Twee tanks vormen het frame. In het midden van het plein staat een bronzen beeld van een soldaat die een geweer op zijn schouder draagt. Daarachter staan pilaren met de namen van gesneuvelde Sovjet-soldaten. Meer dan 2500 soldaten van het Rode Leger rusten in graven aan de achterkant.

Het ongeveer zes hectare grote Spreebogenpark ligt in Berlijn-Tiergarten, vlakbij de regeringswijk. Het strekt zich uit van de Moltkebrug tot de Bondskanselarij. De fabriek is in 2005 opgeleverd. Een jaar na de voltooiing werd het opnieuw het middelpunt van de belangstelling, toen er tijdens het WK voetbal van 2006 sculpturen van twee zes meter hoge voetbalschoenen werden geplaatst. Het complex wordt verder gekenmerkt door uitgestrekte grasvelden en boomgroepen, waardoor het een populaire recreatieve bestemming is. Daarnaast lopen twee parallelle oeverpaden en twee tuinstroken door het groen. Omdat het park zich nestelt tegen een van de Spree-bogen, heeft het zijn naam gekregen.

Tussen 2000 en 2003 is op de Potsdamer Platz in Berlijn-Tiergarten het Tilla-Durieux-Park aangelegd naar een ontwerp van het team van het Amsterdamse landschapsarchitectenbureau DS Landschapsarchitecten. Het kostte ongeveer 2,25 miljoen euro en opende op 21 juni 2003. Het circa 25.000 m² grote park vormt een 50 meter smalle band met glooiende grasvelden. Het speciale gazonontwerp creëert een gazonsculptuur met vijf 21 meter lange wippen op zijn dwarsas. Aan de zijkanten zijn promenades beplant met hoge lindebomen. Het park is vernoemd naar de beroemde actrice Tilla Durieux, die Oostenrijkse was en professioneel zeer actief was in Berlijn.

Het Walter-Gropius-Haus bevindt zich in Berlijn-Tiergarten aan de Großer Tiergarten, een van de meest opvallende woongebouwen in de hoofdstad. Het heeft negen verdiepingen, waarop 66 appartementen zijn verdeeld. Het gebouw maakt deel uit van 35 objecten die zijn gerealiseerd in het kader van de bouwtentoonstelling van 1957. Kenmerkend voor dit gebouw is een constructie die naar het zuiden opent en een concave vorm heeft. De gestructureerde gevel van het huis is plastisch complex. Ook de opvallende smalle zijkanten met hun opvallende structuur moeten benadrukt worden. De trap presenteert zich als een soort toren. De appartementen in het gebouw zijn te bereiken via vier ingangen. Het huis staat sinds 1980 op de monumentenlijst.

De herdenkingsstraat in Berlijn-Tiergarten heeft het motto "Helden zonder zwaard". Daar worden uitmuntende persoonlijkheden geëerd in de vorm van sculpturen, die zich onderscheidden door wetenschappelijke prestaties, artistieke prestaties of onbaatzuchtige inzet tegen de willekeur van de staat. Deze omvatten bronzen bustes van de politicus Ludwig Erhard, de schrijver Thomas Mann, de verzetsstrijder Georg Elser en de beeldhouwer Käthe Kollwitz. Ook de natuurkundige Albert Einstein en voormalig bondskanselier Helmut Kohl zijn vertegenwoordigd. Ook de sculptuur "Wij zijn het volk" is opmerkelijk. Hiermee worden alle mensen geëerd die de val van de Muur hebben gedwongen vanwege hun geweldloze verzet tegen de SED-partij. Het monument is gratis toegankelijk voor het publiek.

In Berlin-Tiergarten is er een binnenhaven in de hoofdstad, de Berlijnse Westhafen. Het heeft een totale oppervlakte van 430.000 m² en is daarmee de grootste haven van de metropool. De havenfaciliteit is verdeeld in twee parallelle dokken. De haven is via het Spandau-scheepvaartkanaal en het Westhafenkanaal verbonden met de Havel en de Spree. Het systeem is geïntegreerd tussen de Oder en de Elbe via het rijksvaarwegennet. Sinds de opening in de jaren twintig van de vorige eeuw heeft de haven zich ontwikkeld tot een belangrijk overslag- en opslaggebied. Om ook het spoorvervoer mogelijk te maken, is er een verbinding met het goederenemplacement Hamburg en Lehrter en het goederenemplacement Moabit.